Το σχολείο και η αισθητική του χώρου
Το σχολείο και η αισθητική του χώρου
Ένα σχολείο είναι ένας χώρος που αναπτύσσονται σωρεία σχέσεων παιδαγωγικής, συναισθηματικής, γνωστικής και ψυχολογικής φύσης. Είναι, όμως, και ένας χώρος πολιτιστικής και κοινωνικής αναφοράς που προσδιορίζει την κοινωνικότητα των μαθητών, δημιουργεί το συλλογικό πνεύμα που απαιτείται για την επιτυχή αναμετάδοση της γνώσης, αλλά οφείλει και να εμπνέει τους μαθητές, συνιστώντας τον ξεχωριστό δικό τους χώρο έκφρασης. Καλλιεργεί ρητά, αλλά και υποσυνείδητα, την συνείδηση τους, τους φέρνει σε επαφή με πολλαπλούς τρόπους κοινωνικής έκφρασης, σύνθετες ανάγκες πολιτιστικής αναφοράς αλλά και γνώσης της φυσιογνωμίας της κοινωνίας μέσα στην οποία εντάσσονται αυτοί και το σχολείο.
Σε όλα αυτά συστατικό ρόλο παίζει η τέχνη και η καλλιτεχνικής έκφραση που συνδιαμορφώνουν την αισθητική του χώρου που ζουν οι μαθητές και τον καθιστούν ένα διαφορετικό πεδίο αναφοράς και συλλογικής έκφρασης. Η ανάλυση της κοινωνικής λειτουργίας των μορφών της, η διασύνδεση τους με την ιστορία της χώρας, η ανάδειξη του αισθητικού και καλλιτεχνικού της παρελθόντος είναι μια ουσιώδης διαδικασία παρτιδογνωσίας, την οποία πρέπει να απολαμβάνει ένας μαθητής. Παράλληλα, η γνώση αυτή εθίζει τον μαθητή να υπερασπίζεται την αισθητική του χώρου του, τού μαθαίνει να διεκδικεί να τον ορίζει το πεδίο της κοινωνικής του αναφοράς, εξοικειώνεται με αυτό τον χώρο και αντιλαμβάνεται την σημασία να εκφράζεται και μέσω αυτού, αναπτύσσοντας στο πλαίσιο του την συλλογική παρουσία και τις δράσεις του.
Το Σχολείο μας αποδίδει ιδιαίτερη σημασία σε αυτό, όπως και στην καλλιέργεια καλλιτεχνικής παιδείας στους μαθητές, έχοντας την τύχη να διαθέτει συναδέλφους της καλλιτεχνικής παιδείας με εντυπωσιακές ικανότητες, αλλά και καθηγητές με υψηλό αίσθημα αισθητικής γνώσης και καλλιέργειας. Για τον λόγο αυτό έχει διακοσμήσει το χώρο του με εκπληκτικές τοιχογραφίες που αποτελούν αποκυήματα έκφρασης σε συνεργασία καθηγητή και μαθητών στα πλαίσια του μαθήματος των καλλιτεχνικών. Με την έννοια αυτή, οι νωπογραφίες του σχολείου δεν είναι απλά αισθητικά εκθέματα αλλά αποτυπώνουν τη διάχυση του καλλιτεχνικού αισθήματος, δια του σχολείου, στους μαθητές. Ο καθηγητής του σχολείου Κωνσταντίνος Βαφειάδης απέδωσε αυτά τα χαρακτηριστικά στις εντυπωσιακές τοιχογραφίες που κοσμούν τις εισόδους και τις προσβάσεις στις αίθουσες του σχολείου, όπου την επιλογή των θεμάτων επέλεξαν και ζωγράφισαν οι ίδιοι οι μαθητές στην συνεργασία τους με τους καθηγητές τους.
Την ίδια στιγμή το Σχολείο έχει διαμορφώσει μια αίθουσα καλλιτεχνικής έκφρασης που φιλοδοξεί να εκθέτει τα έργα των μαθητών, όπως προκύπτουν μέσα από την εξέλιξη των δραστηριοτήτων των μαθημάτων, ακόμα και μέσω τεχνολογικών κατασκευών και μικρογραφιών κτιρίων και αρχιτεκτονικών συνθέσεων, προσφέροντας, παράλληλα, και την δυνατότητα να εκτίθεται η ιστορία της θεατρικής παραγωγής του σχολείου, αφού ο χώρος χρησιμοποιείται για να εκτεθούν στους μαθητές και το κοινό του σχολείου τα σκηνικά και τα τελάρα που χρησιμοποιήθηκαν για τις θεατρικές του παραστάσεις. Με την ίδια λογική το σχολείο αξιοποιεί και τις μοντέρνες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης με σειρά graffities καλλιτεχνικών προδιαγραφών που κοσμούν τις εξωτερικές όψεις του σχολείου και οφείλονται στον συνάδελφο μας Ιάσωνα Σιακομήτρο.
Αλλά πέραν αυτού η ανάρτηση σε τοίχους του σχολείου φωτογραφιών, στιγμιότυπων από τις δραστηριότητες του σχολείου, αφισών από εκδηλώσεις του, αλλά και έργων των μαθητών που έχουν επιλεγεί από τον καθηγητή Καλλιτεχνικών για το αισθητικό τους ενδιαφέρον και την αρτιότητα στην τεχνική τους αισθητική, όλα αυτά συνιστούν έναν, επιπλέον, τρόπο πολιτιστικής παιδείας, δίνοντας στο χώρο του σχολείου μια ταυτότητα ως πνευματικού ιδρύματος που ορίζεται από τις αναζητήσεις μαθητών και των εκπαιδευτικών του. Γιατί το σχολείο οφείλει να μην είναι ένας χώρους σαν τους άλλους, αλλά ένα πεδίο με την δική του φυσιογνωμία και ιδιαιτερότητα, κάτι που να αποτελεί την έμπρακτη απόδειξη ότι συνιστά έναν συλλογικό χώρο πνευματικής έκφρασης και μορφωτικής ανάπτυξης. Γιατί μέσω της αισθητικής του το σχολείο πρέπει να παρακινεί, να συνιστά ένα κίνητρο πνευματικής ανάπτυξης για τους μαθητές, κάτι που αποκτάται όταν αυτοί αντιλαμβάνονται την ιδιαιτερότητα του χώρου τους και πως οι ίδιοι συμβάλλουν στη διαμόρφωση της.
Για το Σχολείο, η καλλιτεχνική παιδεία, έκφραση και η αισθητική πλαισίωση του χώρου είναι συστατικό στοιχείο της γνώσης που προσφέρει. Μαθαίνει τους μαθητές να υπερασπίζονται το ωραίο, να διεκδικούν την καλλιέπεια του χώρου τους, να αναζητούν τρόπους πολυσχιδούς έκφρασης, να ενεργοποιούνται σε δραστηριότητες πολιτιστικής αναφοράς. Να καταλαβαίνουν εν γένει το πως η ποιότητα της ζωής διέρχεται μέσα από την ατομική και την συλλογική έκφραση, την παραγωγή νέων τρόπων επικοινωνίας, αλλά και την γνώση των δομών της τέχνης που πρέπει να συνιστά σημαντικό γνωστικό εφόδιο της ζωής τους.
Σημείωμα του Διευθυντή